بررسی و مقایسه خودکارآمدی عمومی در دانشجویان حضوری و غیرحضوری استان کرمان

مقدمه: خودکارآمدی همان قضاوت فرد نسبت به توانایی های خود و اطمینان از دارا بودن قابلیت های فردی می باشد. افرادی که دارای خودکارآمدی بالاتری می باشند، اهداف بالاتری را در نظر گرفته و رفتار مطلوب تری را در پیش می گیرند و به موفقیت های بیشتری در زمینه های مختلف از جمله تحصیل دست می یابند. به علاوه با توسعه فن آوری ارتباطات در قرن 21، دستیابی به هدف های یادگیری با کیفیت برای همه و در همه جا، با امکانات فردی اجتناب ناپذیر شده که لازم است راهبردهای آموزشی جدیدی به کار گرفته شوند.مواد و روش ها: نوع تحقیق توصیفی تحلیلی بوده است که با استفاده از پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شوارتزر اطلاعات مورد نیاز به دست آمده است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانشجویان ترم آخر مقطع کارشناسی رشته علوم تربیتی دانشگاه شهید باهنر کرمان (دانشگاه حضوری) (29= n) و کلیه دانشجویان ترم آخر رشته علوم ترییتی مقطع کارشناسی دانشگاه پیام نور کرمان (دانشگاه غیرحضوری) (29= n) می باشد. نمونه آماری نیز با جامعه آماری برابر می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 12صورت پذیرفته و در بخش آمار توصیفی از فراوانی، درصد و میانگین استفاده شده است. در بخش آمار استنباطی از آزمون t و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردیده است.نتایج: بین خودکارآمدی عمومی در دانشجویان دانشگاه حضوری و دانشجویان غیرحضوری تفاوت معنی داری وجود ندارد (174/0=p). معدل دیپلم دانشجویان دانشگاه حضوری بالاتر از دانشجویان دانشگاه غیرحضوری می باشد (001/0>p). میانگین معدل کارشناسی دانشجویان دانشگاه حضوری از دانشجویان دانشگاه غیر حضوری بالاتر است (001/0>p). بین خودکارآمدی عمومی دانشجویان دانشگاه حضوری و معدل کارشناسی آنان همبستگی وجود دارد (009/0=p) و (546/0=r). بین خودکارآمدی عمومی دانشجویان دانشگاه غیرحضوری و معدل کارشناسی آنان همستگی وجود ندارد (933/0=p) و (019/0=r).نتیجه گیری: اگرچه نمرات خودکارآمدی دانشجویان آموزش های حضوری و غیرحضوری تفاوت معناداری ندارند ولی آموزش های باز و از راه دور می تواند به دلیل مزایای دیگر خود از جمله جبران کمبود فضاهای آموزشی، کاهش هزینه ها، ایجاد فرصت های برابر و همگامی با پیشرفت های فناوری جهان و در صورت استفاده از راهبردهای مناسب آموزشی پیشنهاد شود.